Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Φώτης Κουβέλης, μίλησε στη ΔΕΘ.
Παραθέτουμε την εισαγωγική ομιλία του Φώτη Κουβέλη:
‹‹Την τελευταία φορά που συναντηθήκαμε στον φιλόξενο αυτό χώρο της ΔΕΘ, το Σεπτέμβριο του 2011, σας είχα μιλήσει για την τιτάνια προσπάθεια που πρέπει να καταβάλει η χώρα μας για την αποφυγή της πτώχευσης, της χρεοκοπίας και της εξόδου από το ευρώ.
Σήμερα, δυο χρόνια μετά, ο λόγος μου θα είναι διαφορετικός. Έχουν εν τω μεταξύ λάβει χώρα τεράστιες αλλαγές στην πορεία του τόπου και ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό.
Για την πορεία της χώρας στην ύστερη μνημονιακή και μεταμνημονιακή περίοδο θέλω να αναφερθώ σήμερα και να σας εκθέσω το πολιτικό σχέδιο του κόμματός μου, της Δημοκρατικής Αριστεράς.
Όλοι γνωρίζουμε ότι η χώρα μας είχε φτάσει στο χείλος της πτώχευσης και της χρεοκοπίας.
Με ευθύνη όσων κυβέρνησαν τον τόπο κυριάρχησε ένα πρότυπο ανάπτυξης που στήριζε το στόχο της ευμάρειας στα δάνεια, τις πελατειακές σχέσεις και τη διασπάθιση των δημόσιων πόρων.
Αυτό το πρότυπο προφανώς δεν μπορούσε να συνεχιστεί.
Ποια όμως ήταν η πολιτική απάντηση που δόθηκε;
Η πολιτική των διαδοχικών μνημονίων. Περιελάμβανε βεβαίως και αρκετές αναγκαίες αλλαγές, αλλά στον πυρήνα της αποδείχθηκε κοινωνικά άδικη και οικονομικά αναποτελεσματική.
Οι εξωραϊσμοί δεν πείθουν κανέναν.
Στη χώρα μας αναπτύχθηκαν δύο κυρίαρχες αφηγήσεις εξόδου από την κρίση:
Η πρώτη, ενστερνίστηκε την λογική του μνημονίου και αποδέχθηκε την τρομακτική υποβάθμιση των συνθηκών ζωής.
Η δεύτερη υποσχέθηκε μαγικές λύσεις, με επαναφορά στην προηγούμενη κατάσταση και μονομερή απαλλαγή από τις δανειακές υποχρεώσεις.
Επενδύουν η μία στο φόβο και η άλλη στην αγανάκτηση.
Έτσι όμως δεν συγκροτούν μια πραγματική πολιτική διέξοδο για τη χώρα.
Στον πυρήνα της δικής μας πολιτικής λογικής βρίσκεται η βαθειά εδραιωμένη πεποίθηση ότι μπορεί και πρέπει να αντιμετωπιστούν οι παθογένειες του προηγούμενου συστήματος χωρίς να αποδιαρθρωθεί η κοινωνία.
Εμείς δεν ψηφίσαμε τα μνημόνια.
Αναδεικνύουμε μια διαφορετική πρόταση εξόδου από την κρίση, που θα διασφαλίζει την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας με όρους δημοκρατίας και κοινωνικής συνοχής. Ένα σχέδιο που: θα προωθεί εξυγιαντικές, εκσυγχρονιστικές και δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις στο κράτος και την οικονομία και θα επιμερίζει δίκαια τα βάρη. Θα εξαλείφει τις παθογένειες και όχι τα κοινωνικά δικαιώματα. Θα συνδέει την προσαρμογή με την ανάπτυξη και την κοινωνική προστασία. Θα αναζωογονεί την πραγματική οικονομία.
Αυτό το διαφορετικό σχέδιο προϋποθέτει μια διαρκή και επίμονη διεκδίκηση έναντι των εταίρων για αλλαγή πολιτικών, αλλά ταυτόχρονα και την προώθηση ενός εθνικού προοδευτικού προγράμματος ανασυγκρότησης.
Υποστηρίξαμε και υποστηρίζουμε αυτήν την πολιτική για τη χώρα. Την πιστεύουμε, και η ευθύνη μας έναντι της χώρας και της κοινωνίας είναι συνεχώς παρούσα.
Προεκλογικά, θα θυμάστε, δεν ανεβήκαμε στο κύμα της αγανάκτησης. Δεν τάξαμε άκοπους μηδενισμούς του ελλείμματος. Ούτε σκίζαμε το Μνημόνιο σε προεκλογικές πλατείες.
Αναδείξαμε ως πρωταρχική την ανάγκη να διασφαλισθεί η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Αναδείξαμε ταυτόχρονα και τη διεκδίκηση αλλαγών στα Μνημόνια μέσα από μια επαναδιαπραγμάτευση κρίσιμων σημείων.
Μετά τις δύο διαδοχικές εκλογές συμμετείχαμε στην κυβέρνηση με πολιτικές δυνάμεις με τις οποίες έχουμε μεγάλες διαφορές, έχοντας διασφαλίσει και ένα πολιτικό πλαίσιο συμπόρευσης, την Προγραμματική Συμφωνία. Με τη συμμετοχή μας η κυβέρνηση έλαβε χαρακτηριστικά συμπαράταξης. Και αυτό ήταν απαραίτητο για να αποτραπεί η χρεοκοπία και να υπάρξει ισχυρή πολιτική δέσμευση των εταίρων για παραμονή της χώρας στο ευρώ.
Πετύχαμε όσα θέλαμε με τη συμμετοχή μας στην κυβέρνηση; Όχι. Πετύχαμε όμως αρκετά.
Αποφύγαμε σε αρκετές περιπτώσεις την επιβολή επαχθών μέτρων , αναδεικνύοντας ισοδύναμα. Απαιτήσαμε την ένταξη της ρήτρας αντικατάστασης, δηλαδή τη δυνατότητα να υπάρξουν ελαφρύνσεις υπέρ των αδύναμων κοινωνικών ομάδων όταν επιτυγχάνεται υπεραπόδοση στην κάλυψη δημοσιονομικών στόχων. Αυτή τη ρύθμιση που δήλωσε ότι θα αξιοποιήσει ο πρωθυπουργός. Δώσαμε μια κρίσιμη μάχη στα εργασιακά ζητήματα . Πετύχαμε μειώσεις στο χαράτσι. Προστατεύσαμε τα χαμηλά εισοδήματα από αύξηση της φορολογίας εισοδήματος. Πιέσαμε για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Προωθήσαμε μέτρα κοινωνικής στήριξης. Αποκρούσαμε ανορθολογικές απαιτήσεις της τρόικας που οδηγούσαν σε διοικητική απορρύθμιση και αθρόες απολύσεις. Προτείναμε και διεκδικούσαμε αυτόν τον διαφορετικό δρόμο.
Στην πορεία του κυβερνητικού έργου, μετά το πρώτο χρονικό διάστημα, άρχισε να κυριαρχεί η πρόθεση μετατροπής της κυβέρνησης σε μονοκομματική. Παραβιάζονταν η Προγραμματική Συμφωνία ακόμη και σε πεδία όπου δεν υπήρχαν εξωτερικοί καταναγκασμοί. Ταυτόχρονα έγιναν αποδεκτές ανορθολογικές επιλογές της τρόικας και κυριάρχησε η λογική: πρώτα εφαρμόζουμε με αυταρχικό τρόπο και μετά διαπραγματευόμαστε. Αυτή η συντηρητική στροφή της κυβέρνησης δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτή από εμάς.
Εμείς είμαστε περήφανοι για τις επιλογές μας. Μπορούσαμε να μείνουμε στη σιγουριά της αντιπολίτευσης εξαρχής, όπως επίσης μπορούσαμε να παραμείνουμε στην κυβέρνηση με ακυρωμένη τη δυνατότητα παρέμβασης. Αυτές θα ήταν όντως κομφορμιστικές επιλογές. Δεν πράξαμε έτσι.
Η κυβέρνηση σήμερα κινείται συνεχώς σε συντηρητική κατεύθυνση. Αυτή η πολιτική, αν δεν αλλάξει, θα καταγράφει κάθε μέρα και περισσότερο τα αδιέξοδά της.
Το πρόγραμμα προσαρμογής επέφερε σχετική σταθεροποίηση μόνο στα δημόσια οικονομικά. Αποδεικνύεται όμως αναποτελεσματικό για να οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση, όπως επανειλημμένα είχαμε επισημάνει. Αν δεν υπάρξει απαλλαγή από την πολιτική της λιτότητας, τότε η προοπτική ανάκαμψης της οικονομίας και της κοινωνίας δεν είναι εφικτή.
Η κυβέρνηση πρέπει να αξιοποιήσει ό,τι επιτεύχθηκε στα δημόσια οικονομικά με θυσίες της κοινωνίας, την ομολογία των εταίρων για τα λάθη και υπερβολές του προγράμματος και τα καταστροφικά για τον παραγωγικό ιστό αποτελέσματα της πολιτικής λιτότητας και να προχωρήσει σε μια ισχυρή και αποφασιστική διαπραγμάτευση με τους δανειστές -εταίρους. Οι δανειστές πρέπει να έχουν απέναντί τους μία κυβέρνηση αποφασισμένη, με σχέδιο και με εναλλακτικές αντιπροτάσεις.
Πρέπει και είναι δυνατό να αποτραπούν ανορθολογικές απαιτήσεις και νέες επαχθείς ρυθμίσεις. Πρέπει να υπάρξει μια νέα και διαφορετική συμφωνία με θετικές αλλαγές στην οικονομία και τις συνθήκες ζωής των πολιτών. Η επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος δεν μπορεί να είναι αυτή που θα καθορίσει την ουσία και το περιεχόμενο.
Τώρα είναι η ώρα της διαπραγμάτευσης.
Δεν συμμεριζόμαστε το αφήγημα ότι η χώρα οδηγείται σε σταθερούς αναπτυξιακούς ρυθμούς και το πρόγραμμα βγαίνει. Η πραγματική κατάσταση της οικονομίας και της κοινωνίας είναι άλλη.
Η κυβέρνηση κάνει λάθος να καλλιεργεί κλίμα τεχνητής αισιοδοξίας.
Το πρωτογενές πλεόνασμα είναι απολύτως αναγκαίο να υπάρξει. Τα ανακοινωθέντα όμως αποτελέσματα του 7μήνου στην ουσία οφείλονται σε μη πληρωμή υποχρεώσεων του Δημοσίου, στη μείωση του προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, στη μείωση και απαραίτητων δημόσιων δαπανών και στην υπερφορολόγηση.
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι μόνο φέτος ο δημοσιονομικός στόχος είναι ο ισοσκελισμός του προϋπολογισμού. Τα επόμενα χρόνια ο δημοσιονομικός στόχος είναι πολύ απαιτητικός και προβλέπει μεγάλη αύξηση των πρωτογενών πλεονασμάτων, φτάνοντας τα 6,3 δις το 2016.
Πώς αλήθεια μπορεί να επιτευχθεί αυτός ο στόχος χωρίς να περάσουμε σε ρυθμούς ανάπτυξης; Η πολυχρησιμοποιημένη από τον πρωθυπουργό ρήτρα, -που εμείς προτείναμε- και η οποία παρέχει τη δυνατότητα να αξιοποιείται για κοινωνική πολιτική το 70% του ποσού υπεραπόδοσης από την κάλυψη των δημοσιονομικών στόχων, δεν θα μας είναι χρήσιμη όσο δεν υπερκαλύπτονται οι δημοσιονομικοί στόχοι.
Να το πούμε απλά. Το πρόγραμμα προσαρμογής δεν θα ευοδωθεί πρώτα και μετά θα δημιουργηθούν προϋποθέσεις αλλαγής του. Αν δεν αλλάξει τώρα, στη φάση υλοποίησης, δεν θα πετύχει τους στόχους. Η λιτότητα καταστρέφει τον παραγωγικό ιστό της χώρας και όσο περισσότερο διαρκεί τόσο γίνεται πιο δύσκολη η ανάκαμψη.
Εμείς λέμε: άμεσα ουσιαστικές αλλαγές – τροποποιήσεις και συμπληρώσεις στο πρόγραμμα.
Πρέπει:
Παραθέτουμε την εισαγωγική ομιλία του Φώτη Κουβέλη:
‹‹Την τελευταία φορά που συναντηθήκαμε στον φιλόξενο αυτό χώρο της ΔΕΘ, το Σεπτέμβριο του 2011, σας είχα μιλήσει για την τιτάνια προσπάθεια που πρέπει να καταβάλει η χώρα μας για την αποφυγή της πτώχευσης, της χρεοκοπίας και της εξόδου από το ευρώ.
Σήμερα, δυο χρόνια μετά, ο λόγος μου θα είναι διαφορετικός. Έχουν εν τω μεταξύ λάβει χώρα τεράστιες αλλαγές στην πορεία του τόπου και ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό.
Για την πορεία της χώρας στην ύστερη μνημονιακή και μεταμνημονιακή περίοδο θέλω να αναφερθώ σήμερα και να σας εκθέσω το πολιτικό σχέδιο του κόμματός μου, της Δημοκρατικής Αριστεράς.
Όλοι γνωρίζουμε ότι η χώρα μας είχε φτάσει στο χείλος της πτώχευσης και της χρεοκοπίας.
Με ευθύνη όσων κυβέρνησαν τον τόπο κυριάρχησε ένα πρότυπο ανάπτυξης που στήριζε το στόχο της ευμάρειας στα δάνεια, τις πελατειακές σχέσεις και τη διασπάθιση των δημόσιων πόρων.
Αυτό το πρότυπο προφανώς δεν μπορούσε να συνεχιστεί.
Ποια όμως ήταν η πολιτική απάντηση που δόθηκε;
Η πολιτική των διαδοχικών μνημονίων. Περιελάμβανε βεβαίως και αρκετές αναγκαίες αλλαγές, αλλά στον πυρήνα της αποδείχθηκε κοινωνικά άδικη και οικονομικά αναποτελεσματική.
Οι εξωραϊσμοί δεν πείθουν κανέναν.
Στη χώρα μας αναπτύχθηκαν δύο κυρίαρχες αφηγήσεις εξόδου από την κρίση:
Η πρώτη, ενστερνίστηκε την λογική του μνημονίου και αποδέχθηκε την τρομακτική υποβάθμιση των συνθηκών ζωής.
Η δεύτερη υποσχέθηκε μαγικές λύσεις, με επαναφορά στην προηγούμενη κατάσταση και μονομερή απαλλαγή από τις δανειακές υποχρεώσεις.
Επενδύουν η μία στο φόβο και η άλλη στην αγανάκτηση.
Έτσι όμως δεν συγκροτούν μια πραγματική πολιτική διέξοδο για τη χώρα.
Στον πυρήνα της δικής μας πολιτικής λογικής βρίσκεται η βαθειά εδραιωμένη πεποίθηση ότι μπορεί και πρέπει να αντιμετωπιστούν οι παθογένειες του προηγούμενου συστήματος χωρίς να αποδιαρθρωθεί η κοινωνία.
Εμείς δεν ψηφίσαμε τα μνημόνια.
Αναδεικνύουμε μια διαφορετική πρόταση εξόδου από την κρίση, που θα διασφαλίζει την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας με όρους δημοκρατίας και κοινωνικής συνοχής. Ένα σχέδιο που: θα προωθεί εξυγιαντικές, εκσυγχρονιστικές και δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις στο κράτος και την οικονομία και θα επιμερίζει δίκαια τα βάρη. Θα εξαλείφει τις παθογένειες και όχι τα κοινωνικά δικαιώματα. Θα συνδέει την προσαρμογή με την ανάπτυξη και την κοινωνική προστασία. Θα αναζωογονεί την πραγματική οικονομία.
Αυτό το διαφορετικό σχέδιο προϋποθέτει μια διαρκή και επίμονη διεκδίκηση έναντι των εταίρων για αλλαγή πολιτικών, αλλά ταυτόχρονα και την προώθηση ενός εθνικού προοδευτικού προγράμματος ανασυγκρότησης.
Υποστηρίξαμε και υποστηρίζουμε αυτήν την πολιτική για τη χώρα. Την πιστεύουμε, και η ευθύνη μας έναντι της χώρας και της κοινωνίας είναι συνεχώς παρούσα.
Προεκλογικά, θα θυμάστε, δεν ανεβήκαμε στο κύμα της αγανάκτησης. Δεν τάξαμε άκοπους μηδενισμούς του ελλείμματος. Ούτε σκίζαμε το Μνημόνιο σε προεκλογικές πλατείες.
Αναδείξαμε ως πρωταρχική την ανάγκη να διασφαλισθεί η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Αναδείξαμε ταυτόχρονα και τη διεκδίκηση αλλαγών στα Μνημόνια μέσα από μια επαναδιαπραγμάτευση κρίσιμων σημείων.
Μετά τις δύο διαδοχικές εκλογές συμμετείχαμε στην κυβέρνηση με πολιτικές δυνάμεις με τις οποίες έχουμε μεγάλες διαφορές, έχοντας διασφαλίσει και ένα πολιτικό πλαίσιο συμπόρευσης, την Προγραμματική Συμφωνία. Με τη συμμετοχή μας η κυβέρνηση έλαβε χαρακτηριστικά συμπαράταξης. Και αυτό ήταν απαραίτητο για να αποτραπεί η χρεοκοπία και να υπάρξει ισχυρή πολιτική δέσμευση των εταίρων για παραμονή της χώρας στο ευρώ.
Πετύχαμε όσα θέλαμε με τη συμμετοχή μας στην κυβέρνηση; Όχι. Πετύχαμε όμως αρκετά.
Αποφύγαμε σε αρκετές περιπτώσεις την επιβολή επαχθών μέτρων , αναδεικνύοντας ισοδύναμα. Απαιτήσαμε την ένταξη της ρήτρας αντικατάστασης, δηλαδή τη δυνατότητα να υπάρξουν ελαφρύνσεις υπέρ των αδύναμων κοινωνικών ομάδων όταν επιτυγχάνεται υπεραπόδοση στην κάλυψη δημοσιονομικών στόχων. Αυτή τη ρύθμιση που δήλωσε ότι θα αξιοποιήσει ο πρωθυπουργός. Δώσαμε μια κρίσιμη μάχη στα εργασιακά ζητήματα . Πετύχαμε μειώσεις στο χαράτσι. Προστατεύσαμε τα χαμηλά εισοδήματα από αύξηση της φορολογίας εισοδήματος. Πιέσαμε για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Προωθήσαμε μέτρα κοινωνικής στήριξης. Αποκρούσαμε ανορθολογικές απαιτήσεις της τρόικας που οδηγούσαν σε διοικητική απορρύθμιση και αθρόες απολύσεις. Προτείναμε και διεκδικούσαμε αυτόν τον διαφορετικό δρόμο.
Στην πορεία του κυβερνητικού έργου, μετά το πρώτο χρονικό διάστημα, άρχισε να κυριαρχεί η πρόθεση μετατροπής της κυβέρνησης σε μονοκομματική. Παραβιάζονταν η Προγραμματική Συμφωνία ακόμη και σε πεδία όπου δεν υπήρχαν εξωτερικοί καταναγκασμοί. Ταυτόχρονα έγιναν αποδεκτές ανορθολογικές επιλογές της τρόικας και κυριάρχησε η λογική: πρώτα εφαρμόζουμε με αυταρχικό τρόπο και μετά διαπραγματευόμαστε. Αυτή η συντηρητική στροφή της κυβέρνησης δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτή από εμάς.
Εμείς είμαστε περήφανοι για τις επιλογές μας. Μπορούσαμε να μείνουμε στη σιγουριά της αντιπολίτευσης εξαρχής, όπως επίσης μπορούσαμε να παραμείνουμε στην κυβέρνηση με ακυρωμένη τη δυνατότητα παρέμβασης. Αυτές θα ήταν όντως κομφορμιστικές επιλογές. Δεν πράξαμε έτσι.
Η κυβέρνηση σήμερα κινείται συνεχώς σε συντηρητική κατεύθυνση. Αυτή η πολιτική, αν δεν αλλάξει, θα καταγράφει κάθε μέρα και περισσότερο τα αδιέξοδά της.
Το πρόγραμμα προσαρμογής επέφερε σχετική σταθεροποίηση μόνο στα δημόσια οικονομικά. Αποδεικνύεται όμως αναποτελεσματικό για να οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση, όπως επανειλημμένα είχαμε επισημάνει. Αν δεν υπάρξει απαλλαγή από την πολιτική της λιτότητας, τότε η προοπτική ανάκαμψης της οικονομίας και της κοινωνίας δεν είναι εφικτή.
Η κυβέρνηση πρέπει να αξιοποιήσει ό,τι επιτεύχθηκε στα δημόσια οικονομικά με θυσίες της κοινωνίας, την ομολογία των εταίρων για τα λάθη και υπερβολές του προγράμματος και τα καταστροφικά για τον παραγωγικό ιστό αποτελέσματα της πολιτικής λιτότητας και να προχωρήσει σε μια ισχυρή και αποφασιστική διαπραγμάτευση με τους δανειστές -εταίρους. Οι δανειστές πρέπει να έχουν απέναντί τους μία κυβέρνηση αποφασισμένη, με σχέδιο και με εναλλακτικές αντιπροτάσεις.
Πρέπει και είναι δυνατό να αποτραπούν ανορθολογικές απαιτήσεις και νέες επαχθείς ρυθμίσεις. Πρέπει να υπάρξει μια νέα και διαφορετική συμφωνία με θετικές αλλαγές στην οικονομία και τις συνθήκες ζωής των πολιτών. Η επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος δεν μπορεί να είναι αυτή που θα καθορίσει την ουσία και το περιεχόμενο.
Τώρα είναι η ώρα της διαπραγμάτευσης.
Δεν συμμεριζόμαστε το αφήγημα ότι η χώρα οδηγείται σε σταθερούς αναπτυξιακούς ρυθμούς και το πρόγραμμα βγαίνει. Η πραγματική κατάσταση της οικονομίας και της κοινωνίας είναι άλλη.
Η κυβέρνηση κάνει λάθος να καλλιεργεί κλίμα τεχνητής αισιοδοξίας.
Το πρωτογενές πλεόνασμα είναι απολύτως αναγκαίο να υπάρξει. Τα ανακοινωθέντα όμως αποτελέσματα του 7μήνου στην ουσία οφείλονται σε μη πληρωμή υποχρεώσεων του Δημοσίου, στη μείωση του προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, στη μείωση και απαραίτητων δημόσιων δαπανών και στην υπερφορολόγηση.
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι μόνο φέτος ο δημοσιονομικός στόχος είναι ο ισοσκελισμός του προϋπολογισμού. Τα επόμενα χρόνια ο δημοσιονομικός στόχος είναι πολύ απαιτητικός και προβλέπει μεγάλη αύξηση των πρωτογενών πλεονασμάτων, φτάνοντας τα 6,3 δις το 2016.
Πώς αλήθεια μπορεί να επιτευχθεί αυτός ο στόχος χωρίς να περάσουμε σε ρυθμούς ανάπτυξης; Η πολυχρησιμοποιημένη από τον πρωθυπουργό ρήτρα, -που εμείς προτείναμε- και η οποία παρέχει τη δυνατότητα να αξιοποιείται για κοινωνική πολιτική το 70% του ποσού υπεραπόδοσης από την κάλυψη των δημοσιονομικών στόχων, δεν θα μας είναι χρήσιμη όσο δεν υπερκαλύπτονται οι δημοσιονομικοί στόχοι.
Να το πούμε απλά. Το πρόγραμμα προσαρμογής δεν θα ευοδωθεί πρώτα και μετά θα δημιουργηθούν προϋποθέσεις αλλαγής του. Αν δεν αλλάξει τώρα, στη φάση υλοποίησης, δεν θα πετύχει τους στόχους. Η λιτότητα καταστρέφει τον παραγωγικό ιστό της χώρας και όσο περισσότερο διαρκεί τόσο γίνεται πιο δύσκολη η ανάκαμψη.
Εμείς λέμε: άμεσα ουσιαστικές αλλαγές – τροποποιήσεις και συμπληρώσεις στο πρόγραμμα.
Πρέπει:
Να αποκλεισθεί η λήψη νέων επιβαρυντικών μέτρων.
Να συνδεθεί το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής με δίκαιο επιμερισμό των βαρών και αναπτυξιακές παρεμβάσεις.
Να επανατοποθετηθεί το ζήτημα της διοικητικής μεταρρύθμισης. Η κυβέρνηση αποδέχτηκε τις ανορθολογικές απαιτήσεις της τρόικα , με αποτέλεσμα να δεσμευτεί σε ένα πλαίσιο άκριτων απολύσεων και χωρίς σχέδιο μετακινήσεων. Άμεσα οφείλει να αλλάξει δρόμο. Να ζητήσει παράταση για το στόχο της κινητικότητας και να αποσυνδέσει την κινητικότητα από τις απολύσεις.
Σε σχέση με τις λεγόμενες προαπαιτούμενες δράσεις:
-Η άρση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών πρέπει να αποκλειστεί για όσο διάστημα διαρκεί η κρίση. Όποια τροποποίηση γίνει θα πρέπει να αφορά μόνο την καταπολέμηση του φαινομένου κάποιοι να έχουν και να μη πληρώνουν.
Στόχος πρέπει να είναι η διευκόλυνση της εξυπηρέτησης των “κόκκινων δανείων” με προστασία της πρώτης κατοικίας και νέες δυνατοτήτες ρύθμισης.
-Οι μέχρι σήμερα ρυθμίσεις για τα ληξιπρόθεσμα χρέη φόρων και ασφαλιστικών εισφορών απέτυχαν καθώς οι οφειλέτες θέλουν να πληρώσουν αλλά δεν μπορούν. Απαιτούνται νέου τύπου ρυθμίσεις. Ειδικά στην περίπτωση του ΟΑΕΕ απειλείται η βιωσιμότητα του Οργανισμού. Καταθέσαμε ήδη Πρόταση-Νόμου με στόχο την διασφάλιση της πρόσβασης όλων των ασφαλισμένων του Οργανισμού στο σύστημα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ανεξαρτήτως της ενδεχόμενης οφειλής τους , και την αποποινικοποίηση των οφειλών στον ΟΑΕΕ.
Η κατάργηση της εξίσωσης του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης πρέπει να ισχύσει άμεσα για την προσεχή περίοδο. Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι η θέσπιση του μέτρου είχε σοβαρή αρνητική επίπτωση και στα δημόσια έσοδα και στις συνθήκες ζωής των πολιτών.
Η χώρα πρέπει να απαλλαγεί από τα μνημόνια της εσωτερικής υποτίμησης. Πρέπει να ανακοπεί η λιτότητα και η ύφεση. Το ενδεχόμενο χρηματοδοτικό κενό πρέπει να καλυφθεί χωρίς νέα επιβαρυντικά μέτρα, αλλά με διαρθρωτικές αλλαγές. Με την προώθηση της παραγωγικής ανασυγκρότησης και του νέου αναπτυξιακού μοντέλου. Η χώρα πρέπει να σπάσει το σπιράλ ύφεσης. Χρειάζεται αναδιάταξη των προτεραιοτήτων της οικονομικής πολιτικής προς όφελος της ανάπτυξης.
Απαιτείται:
-Ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, με αιχμή ένα μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης που δεν θα στηρίζεται στη φτηνή εργασία και την υψηλή ανεργία. Εξωστρεφές, με στροφή σε διεθνώς εμπορεύσιμα προϊόντα και υπηρεσίες ή σε αντίστοιχα που θα αντικαθιστούν τις εισαγωγές. Με παραγωγικότητα. Με προσανατολισμό στην καινοτομία. Με σεβασμό στο ρόλο των εργαζομένων και διάχυση των ωφελειών σε όλους τους συντελεστές. Με υπέρβαση της αντιεπιχειρηματικής κουλτούρας που επικράτησε κατά τη μεταπολίτευση και ένα νέο σημείο ισορροπίας ανάμεσα στους κοινωνικούς εταίρους. Με νέους κανόνες που θα γίνονται σεβαστοί από όλους. Με σεβασμό στο περιβάλλον. Με ένα κράτος με θεσμική αξιοπιστία και σύγχρονες διοικητικές λειτουργίες.
-Ένα ισχυρό πρόγραμμα αναπτυξιακών παρεμβάσεων που να στοχεύει στην ανάκαμψη, με διάχυση των ωφελειών σε όλους τους συντελεστές. Ένα πρόγραμμα ανάπτυξης που θα είναι συνδεδεμένο με την καινοτομία, τις νέες τεχνολογίες, την ποιότητα και θα επικεντρώνεται σε τομείς που η χώρα έχει ή μπορεί να αποκτήσει συγκριτικά πλεονεκτήματα. Με άμεση ανάπτυξη ειδικών μηχανισμών χρηματοδότησης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Ένα τέτοιο πρόγραμμα θα κινητοποιήσει δυνάμεις και του ιδιωτικού τομέα, θα προκαλέσει πολλαπλασιαστικά οφέλη και θα δημιουργήσει σημαντικό αριθμό θέσεων εργασίας. Η χρηματοδότηση του μπορεί να γίνει από ευρωπαϊκούς πόρους με εμπροσθοβαρή τρόπο και με την ουσιαστική συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.
-Για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων:
-Ενίσχυση του ύψους του. Το ΠΔΕ δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μηχανισμός εξοικονόμησης δαπανών για τις περιπτώσεις όπου τα έσοδα «πέφτουν έξω».
-Υλοποίηση του συνόλου του ΠΔΕ που έχει προϋπολογιστεί και δημιουργία ειδικού μηχανισμού παρακολούθησης με στόχο την ελαχιστοποίηση της γραφειοκρατίας και την ενίσχυση των μηχανισμών υλοποίησης του προγράμματος.
-Εξαίρεση των δαπανών του ΠΔΕ από τον υπολογισμό του ελλείμματος βάσει του οποίου διαμορφώνεται το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής.
-Αναζήτηση επιπλέον ευρωπαϊκών πόρων και αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων που προσφέρουν τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά ταμεία με στόχο την ενίσχυση των επενδύσεων.
-Παραγωγική αναδιάταξη των δημοσίων επενδύσεων. Η ενίσχυση του ΠΔΕ και η απορροφητικότητα του ΕΣΠΑ πρέπει να συνδεθούν με ξεκάθαρες επιλογές για τους τομείς της οικονομίας που θα τονωθούν.
-Η διασφάλιση ενός διχτύου κοινωνικής προστασίας, με καθιέρωση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος και τη λήψη μέτρων υποστήριξης των ανέργων. Οι άνεργοι πρέπει να υποστηριχθούν με επέκταση του χρόνου χορήγησης του επιδόματος ανεργίας, προσβασιμότητα σε υπηρεσίες υγείας και συμμετοχή σε προγράμματα απόκτησης επαγγελματικής εμπειρίας, απασχόλησης και κατάρτισης. Η κυβέρνηση πρέπει να αντιληφθεί ότι το πρόβλημα της ανεργίας δεν πρόκειται να λυθεί αυτόματα μέσω των μηχανισμών της αγοράς.
-Οι μεγάλες παρεμβάσεις στο φορολογικό σύστημα. Η μεταρρύθμιση που ψηφίστηκε πρόσφατα συνιστά πισωγύρισμα. Το φορολογικό σύστημα παραμένει άδικο και αντιαναπτυξιακό. Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι επιβαρύνονται δυσανάλογα, η φοροδιαφυγή διατηρείται στα ίδια υψηλά επίπεδα με το παρελθόν. Άμεσα απαιτείται:
•Η φορολόγηση όλων των εισοδημάτων –ανεξαρτήτως πηγής- βάσει μιας ενιαίας και προοδευτικής φορολογικής κλίμακας.
•Επανεξέταση από μηδενική βάση όλων των φοροαπαλλαγών και διατήρηση εκείνων που έχουν σαφή αναπτυξιακό ή κοινωνικό στόχο.
•Φορολογική διαφοροποίηση της αντιμετώπισης των πολιτών ανάλογα με τη φοροδοτική τους ικανότητα, η οποία δεν εξαρτάται μόνο από τα εισοδήματά τους αλλά και από τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν (π.χ. νοικοκυριά με τέκνα).
•Μείωση των έμμεσων φόρων και των φόρων που δεν σχετίζονται με το εισόδημα διότι πλήττουν δυσανάλογα τους ασθενέστερους.
•Το πρόβλημα της αναδιάρθρωσης του χρέους αποκτά κορυφαία σημασία για τη χώρα. Πρέπει να υπάρξει η διεκδίκηση για την αναδιάρθρωση και μείωσή του. Η αναδιάρθρωση είναι αναγκαίο να περιλαμβάνει μείωση των επιτοκίων και χρονική μετακύληση των ομολόγων, αλλά και περικοπή τμήματός του. Κρίσιμο ζήτημα είναι η αναδρομική υπαγωγή των 50 δις € που έχουν διατεθεί για την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης και η ισόποση ελάφρυνση του δημόσιου χρέους.
Η έκβαση της προσπάθειας της χώρας βεβαίως θα κριθεί όχι μόνο στις διεκδικήσεις έναντι των δανειστών - εταίρων, αλλά και στην ικανότητα προώθησης μεταρρυθμίσεων. Υποστηρίζουμε τις εξυγιαντικές και ορθολογικές μεταρρυθμίσεις με σεβασμό στους θεσμούς, το κράτος δικαίου και τις βασικές κοινωνικές ανάγκες.
Ο στόχος της εξόδου από την κρίση συνδυάζεται άρρηκτα με τη διαμόρφωση μιας νέας θεσμικής πραγματικότητας. Αλλάζοντας το πολιτικό σύστημα σπάζουμε τον κρίκο της κακοδαιμονίας και απελευθερώνουμε τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας.
Με την συνολική μας στάση επιδιώκουμε μια αλλαγή παραδείγματος. Είμαστε η πολιτική δύναμη που προωθεί τη σύνθεση και τις ευρύτερες συνεργασίες σε σημαντικούς πάντοτε στόχους.
Αντιστεκόμαστε στις επικοινωνιακού τύπου συγκρούσεις και στην τεχνητή οξεία πόλωση. Στην καταστροφική λογική «ή αυτοί ή εμείς». Αυτή η λογική μπορεί να εξυπηρετεί το στόχο της αναστήλωσης ενός κακέκτυπου δικομματισμού, μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ. Προσφέρει όμως κακές υπηρεσίες στον τόπο. Αντιθέτως, εμείς πιστεύουμε ότι η Ελλάδα χρειάζεται την ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση, αλλά και τις μέγιστες δυνατές συνθέσεις για την έξοδο από την κρίση. Για αυτό εμείς είμαστε παρόντες, προτείνουμε και διεκδικούμε λύσεις, ανεξαρτήτως αν συμμετέχουμε ή όχι στην κυβέρνηση.
Αγωνιζόμαστε για τη δημιουργία των κοινωνικών και πολιτικών προϋποθέσεων προώθησης μιας διαφορετικής πολιτικής. Στοχεύουμε στη συγκρότηση με ταχείς ρυθμούς του προοδευτικού τρίτου πόλου. Ενός πόλου που θα συσπειρώσει όλες τις προοδευτικές δυνάμεις που διαφωνούν με την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική, αλλά και το λαϊκισμό της μονομερούς καταγγελίας του μνημονίου από την αξιωματική αντιπολίτευση. Τις δυνάμεις που επιδιώκουν να συγκροτήσουν και να υπηρετήσουν μια νέα πολιτική διέξοδο για τη χώρα. Μια νέα πορεία εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με δημοκρατία και κοινωνική συνοχή.
Με βασικούς άξονες:
-Τη σύνδεση της δημοσιονομικής προσαρμογής με την ανάπτυξη και προώθηση ενός νέου προτύπου παραγωγικής ανασυγκρότησης, με ιδιαίτερη έμφαση στον πρωτογενή τομέα της παραγωγής.
-Τη δημιουργία ασπίδας κοινωνικής προστασίας και την επαναθεμελίωση του κοινωνικού κράτους.
-Την εξυγίανση του πολιτικού συστήματος, με ριζική δημοκρατική μεταρρύθμιση του κράτους και της δημόσιας διοίκησης και αναβάθμιση της αυτοδιοίκησης.
-Την προώθηση της ανάπτυξης που δεν θα αφορά τους λίγους και τους ισχυρούς και θα είναι συμβατή με το περιβάλλον.
-Την ανατροπή του αποκλεισμού της νέας γενιάς από την εργασία, τις κοινωνικές και πολιτικές διαδικασίες.
Η συσπείρωση αυτή αφορά όλες τις δυνάμεις του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της σοσιαλδημοκρατίας, της πολιτικής οικολογίας, των νέων κοινωνικών κινημάτων.
Όσους αποδέχονται την αναγκαιότητα μεγάλων αλλαγών, πιστεύοντας ταυτόχρονα ότι η διεκδίκηση μιας δίκαιης κοινωνίας είναι παρούσα. Όσους θέλουν να εμβαθύνουν τη δημοκρατία με την οικονομική, κοινωνική και πολιτική έννοια. Όσους θέλουν να ανανεώσουν το ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον. Όσους βλέπουν το μέλλον της Ελλάδας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν πειραματίζονται σε επικίνδυνες ατραπούς εύκολων λύσεων.
Επιδίωξη μας είναι ο πόλος αυτός να συνδεθεί με τους ενεργούς προοδευτικούς πολίτες και να εκφράσει ό,τι καλύτερο διαθέτει η ελληνική κοινωνία. Να ανανεώσει την πολιτική και τη σχέση της με την κοινωνία.
Η πρόσκληση που απευθύνουμε δεν είναι πρόσκληση ένταξης στην κομματική μας δομή. Σχέσεις ισοτιμίας θα χαρακτηρίζουν αυτή την προσπάθεια. Οργανωτικά θα συγκροτηθεί με διαδικασίες ουσιαστικής συμμετοχής στη διαμόρφωση της πολιτικής και στις δράσεις.
Μας ρωτούν: Είναι ο προοδευτικός τρίτος πόλος η κυβερνητική σας πρόταση; Μπορεί να αποκτήσει πλειοψηφία;
Απαντούμε: Αυτός είναι ο στόχος. Μπορεί και πρέπει να γίνει μια ελκυστική πρόταση εξουσίας η οποία θα καθορίσει τη νέα πορεία της χώρας Όμως δεν θα μείνει εκτός λύσεων έως ότου να γίνει πλειοψηφία. Όσο πιο ενισχυμένος θα γίνεται ο τρίτος πόλος τόσο μεγαλύτερη θα είναι η δυνατότητα παρέμβασής του σε υποθέσεις που αφορούν τη χώρα και την κοινωνία σήμερα.
Μας ρωτούν: Θα είναι ανοικτή η ΔΗΜΑΡ και ο πόλος- που επιδιώκετε να υπάρξει -για στήριξη ή συμμετοχή σε κυβέρνηση συνεργασίας;
Απαντούμε: Η ΔΗΜΑΡ δεν είναι παρακολουθηματική δύναμη κανενός. Μπορεί να αποτελέσει μέρος μιας μελλοντικής κυβερνητικής λύσης μόνο σε προγραμματική βάση που θα έχει δεδομένη την ευρωπαϊκή πορεία, την προώθηση μεταρρυθμίσεων και όχι απορρυθμίσεων, τη σταθερή διεκδίκηση αλλαγών στο πρόγραμμα προσαρμογής, την απόδοση προτεραιότητας στην ανάταξη της χώρας
Επιδιώκουμε ο προοδευτικός τρίτος πόλος να αποκτήσει ισχυρή εκλογική δύναμη και να λειτουργήσει ως σταθεροποιητικός παράγοντας για την κυβερνησιμότητα της χώρας. Να ανατρέψει τις διλημματικές επιλογές του νέου διπολισμού. Να επηρεάσει τις κυβερνητικές λύσεις που θα δοθούν και τις πολιτικές που θα ασκηθούν.
Θα συνεχίσουμε ως υπεύθυνη και χρήσιμη δύναμη για τη χώρα και την κοινωνία. Για αλλαγή των πολιτικών στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Για ανάπτυξη, απασχόληση, αναδιαπραγμάτευση του χρέους, κοινωνική συνοχή››.
-Η άρση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών πρέπει να αποκλειστεί για όσο διάστημα διαρκεί η κρίση. Όποια τροποποίηση γίνει θα πρέπει να αφορά μόνο την καταπολέμηση του φαινομένου κάποιοι να έχουν και να μη πληρώνουν.
Στόχος πρέπει να είναι η διευκόλυνση της εξυπηρέτησης των “κόκκινων δανείων” με προστασία της πρώτης κατοικίας και νέες δυνατοτήτες ρύθμισης.
-Οι μέχρι σήμερα ρυθμίσεις για τα ληξιπρόθεσμα χρέη φόρων και ασφαλιστικών εισφορών απέτυχαν καθώς οι οφειλέτες θέλουν να πληρώσουν αλλά δεν μπορούν. Απαιτούνται νέου τύπου ρυθμίσεις. Ειδικά στην περίπτωση του ΟΑΕΕ απειλείται η βιωσιμότητα του Οργανισμού. Καταθέσαμε ήδη Πρόταση-Νόμου με στόχο την διασφάλιση της πρόσβασης όλων των ασφαλισμένων του Οργανισμού στο σύστημα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ανεξαρτήτως της ενδεχόμενης οφειλής τους , και την αποποινικοποίηση των οφειλών στον ΟΑΕΕ.
Η κατάργηση της εξίσωσης του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης πρέπει να ισχύσει άμεσα για την προσεχή περίοδο. Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι η θέσπιση του μέτρου είχε σοβαρή αρνητική επίπτωση και στα δημόσια έσοδα και στις συνθήκες ζωής των πολιτών.
Η χώρα πρέπει να απαλλαγεί από τα μνημόνια της εσωτερικής υποτίμησης. Πρέπει να ανακοπεί η λιτότητα και η ύφεση. Το ενδεχόμενο χρηματοδοτικό κενό πρέπει να καλυφθεί χωρίς νέα επιβαρυντικά μέτρα, αλλά με διαρθρωτικές αλλαγές. Με την προώθηση της παραγωγικής ανασυγκρότησης και του νέου αναπτυξιακού μοντέλου. Η χώρα πρέπει να σπάσει το σπιράλ ύφεσης. Χρειάζεται αναδιάταξη των προτεραιοτήτων της οικονομικής πολιτικής προς όφελος της ανάπτυξης.
Απαιτείται:
-Ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, με αιχμή ένα μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης που δεν θα στηρίζεται στη φτηνή εργασία και την υψηλή ανεργία. Εξωστρεφές, με στροφή σε διεθνώς εμπορεύσιμα προϊόντα και υπηρεσίες ή σε αντίστοιχα που θα αντικαθιστούν τις εισαγωγές. Με παραγωγικότητα. Με προσανατολισμό στην καινοτομία. Με σεβασμό στο ρόλο των εργαζομένων και διάχυση των ωφελειών σε όλους τους συντελεστές. Με υπέρβαση της αντιεπιχειρηματικής κουλτούρας που επικράτησε κατά τη μεταπολίτευση και ένα νέο σημείο ισορροπίας ανάμεσα στους κοινωνικούς εταίρους. Με νέους κανόνες που θα γίνονται σεβαστοί από όλους. Με σεβασμό στο περιβάλλον. Με ένα κράτος με θεσμική αξιοπιστία και σύγχρονες διοικητικές λειτουργίες.
-Ένα ισχυρό πρόγραμμα αναπτυξιακών παρεμβάσεων που να στοχεύει στην ανάκαμψη, με διάχυση των ωφελειών σε όλους τους συντελεστές. Ένα πρόγραμμα ανάπτυξης που θα είναι συνδεδεμένο με την καινοτομία, τις νέες τεχνολογίες, την ποιότητα και θα επικεντρώνεται σε τομείς που η χώρα έχει ή μπορεί να αποκτήσει συγκριτικά πλεονεκτήματα. Με άμεση ανάπτυξη ειδικών μηχανισμών χρηματοδότησης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Ένα τέτοιο πρόγραμμα θα κινητοποιήσει δυνάμεις και του ιδιωτικού τομέα, θα προκαλέσει πολλαπλασιαστικά οφέλη και θα δημιουργήσει σημαντικό αριθμό θέσεων εργασίας. Η χρηματοδότηση του μπορεί να γίνει από ευρωπαϊκούς πόρους με εμπροσθοβαρή τρόπο και με την ουσιαστική συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.
-Για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων:
-Ενίσχυση του ύψους του. Το ΠΔΕ δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μηχανισμός εξοικονόμησης δαπανών για τις περιπτώσεις όπου τα έσοδα «πέφτουν έξω».
-Υλοποίηση του συνόλου του ΠΔΕ που έχει προϋπολογιστεί και δημιουργία ειδικού μηχανισμού παρακολούθησης με στόχο την ελαχιστοποίηση της γραφειοκρατίας και την ενίσχυση των μηχανισμών υλοποίησης του προγράμματος.
-Εξαίρεση των δαπανών του ΠΔΕ από τον υπολογισμό του ελλείμματος βάσει του οποίου διαμορφώνεται το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής.
-Αναζήτηση επιπλέον ευρωπαϊκών πόρων και αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων που προσφέρουν τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά ταμεία με στόχο την ενίσχυση των επενδύσεων.
-Παραγωγική αναδιάταξη των δημοσίων επενδύσεων. Η ενίσχυση του ΠΔΕ και η απορροφητικότητα του ΕΣΠΑ πρέπει να συνδεθούν με ξεκάθαρες επιλογές για τους τομείς της οικονομίας που θα τονωθούν.
-Η διασφάλιση ενός διχτύου κοινωνικής προστασίας, με καθιέρωση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος και τη λήψη μέτρων υποστήριξης των ανέργων. Οι άνεργοι πρέπει να υποστηριχθούν με επέκταση του χρόνου χορήγησης του επιδόματος ανεργίας, προσβασιμότητα σε υπηρεσίες υγείας και συμμετοχή σε προγράμματα απόκτησης επαγγελματικής εμπειρίας, απασχόλησης και κατάρτισης. Η κυβέρνηση πρέπει να αντιληφθεί ότι το πρόβλημα της ανεργίας δεν πρόκειται να λυθεί αυτόματα μέσω των μηχανισμών της αγοράς.
-Οι μεγάλες παρεμβάσεις στο φορολογικό σύστημα. Η μεταρρύθμιση που ψηφίστηκε πρόσφατα συνιστά πισωγύρισμα. Το φορολογικό σύστημα παραμένει άδικο και αντιαναπτυξιακό. Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι επιβαρύνονται δυσανάλογα, η φοροδιαφυγή διατηρείται στα ίδια υψηλά επίπεδα με το παρελθόν. Άμεσα απαιτείται:
•Η φορολόγηση όλων των εισοδημάτων –ανεξαρτήτως πηγής- βάσει μιας ενιαίας και προοδευτικής φορολογικής κλίμακας.
•Επανεξέταση από μηδενική βάση όλων των φοροαπαλλαγών και διατήρηση εκείνων που έχουν σαφή αναπτυξιακό ή κοινωνικό στόχο.
•Φορολογική διαφοροποίηση της αντιμετώπισης των πολιτών ανάλογα με τη φοροδοτική τους ικανότητα, η οποία δεν εξαρτάται μόνο από τα εισοδήματά τους αλλά και από τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν (π.χ. νοικοκυριά με τέκνα).
•Μείωση των έμμεσων φόρων και των φόρων που δεν σχετίζονται με το εισόδημα διότι πλήττουν δυσανάλογα τους ασθενέστερους.
•Το πρόβλημα της αναδιάρθρωσης του χρέους αποκτά κορυφαία σημασία για τη χώρα. Πρέπει να υπάρξει η διεκδίκηση για την αναδιάρθρωση και μείωσή του. Η αναδιάρθρωση είναι αναγκαίο να περιλαμβάνει μείωση των επιτοκίων και χρονική μετακύληση των ομολόγων, αλλά και περικοπή τμήματός του. Κρίσιμο ζήτημα είναι η αναδρομική υπαγωγή των 50 δις € που έχουν διατεθεί για την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης και η ισόποση ελάφρυνση του δημόσιου χρέους.
Η έκβαση της προσπάθειας της χώρας βεβαίως θα κριθεί όχι μόνο στις διεκδικήσεις έναντι των δανειστών - εταίρων, αλλά και στην ικανότητα προώθησης μεταρρυθμίσεων. Υποστηρίζουμε τις εξυγιαντικές και ορθολογικές μεταρρυθμίσεις με σεβασμό στους θεσμούς, το κράτος δικαίου και τις βασικές κοινωνικές ανάγκες.
Ο στόχος της εξόδου από την κρίση συνδυάζεται άρρηκτα με τη διαμόρφωση μιας νέας θεσμικής πραγματικότητας. Αλλάζοντας το πολιτικό σύστημα σπάζουμε τον κρίκο της κακοδαιμονίας και απελευθερώνουμε τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας.
Με την συνολική μας στάση επιδιώκουμε μια αλλαγή παραδείγματος. Είμαστε η πολιτική δύναμη που προωθεί τη σύνθεση και τις ευρύτερες συνεργασίες σε σημαντικούς πάντοτε στόχους.
Αντιστεκόμαστε στις επικοινωνιακού τύπου συγκρούσεις και στην τεχνητή οξεία πόλωση. Στην καταστροφική λογική «ή αυτοί ή εμείς». Αυτή η λογική μπορεί να εξυπηρετεί το στόχο της αναστήλωσης ενός κακέκτυπου δικομματισμού, μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ. Προσφέρει όμως κακές υπηρεσίες στον τόπο. Αντιθέτως, εμείς πιστεύουμε ότι η Ελλάδα χρειάζεται την ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση, αλλά και τις μέγιστες δυνατές συνθέσεις για την έξοδο από την κρίση. Για αυτό εμείς είμαστε παρόντες, προτείνουμε και διεκδικούμε λύσεις, ανεξαρτήτως αν συμμετέχουμε ή όχι στην κυβέρνηση.
Αγωνιζόμαστε για τη δημιουργία των κοινωνικών και πολιτικών προϋποθέσεων προώθησης μιας διαφορετικής πολιτικής. Στοχεύουμε στη συγκρότηση με ταχείς ρυθμούς του προοδευτικού τρίτου πόλου. Ενός πόλου που θα συσπειρώσει όλες τις προοδευτικές δυνάμεις που διαφωνούν με την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική, αλλά και το λαϊκισμό της μονομερούς καταγγελίας του μνημονίου από την αξιωματική αντιπολίτευση. Τις δυνάμεις που επιδιώκουν να συγκροτήσουν και να υπηρετήσουν μια νέα πολιτική διέξοδο για τη χώρα. Μια νέα πορεία εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με δημοκρατία και κοινωνική συνοχή.
Με βασικούς άξονες:
-Τη σύνδεση της δημοσιονομικής προσαρμογής με την ανάπτυξη και προώθηση ενός νέου προτύπου παραγωγικής ανασυγκρότησης, με ιδιαίτερη έμφαση στον πρωτογενή τομέα της παραγωγής.
-Τη δημιουργία ασπίδας κοινωνικής προστασίας και την επαναθεμελίωση του κοινωνικού κράτους.
-Την εξυγίανση του πολιτικού συστήματος, με ριζική δημοκρατική μεταρρύθμιση του κράτους και της δημόσιας διοίκησης και αναβάθμιση της αυτοδιοίκησης.
-Την προώθηση της ανάπτυξης που δεν θα αφορά τους λίγους και τους ισχυρούς και θα είναι συμβατή με το περιβάλλον.
-Την ανατροπή του αποκλεισμού της νέας γενιάς από την εργασία, τις κοινωνικές και πολιτικές διαδικασίες.
Η συσπείρωση αυτή αφορά όλες τις δυνάμεις του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της σοσιαλδημοκρατίας, της πολιτικής οικολογίας, των νέων κοινωνικών κινημάτων.
Όσους αποδέχονται την αναγκαιότητα μεγάλων αλλαγών, πιστεύοντας ταυτόχρονα ότι η διεκδίκηση μιας δίκαιης κοινωνίας είναι παρούσα. Όσους θέλουν να εμβαθύνουν τη δημοκρατία με την οικονομική, κοινωνική και πολιτική έννοια. Όσους θέλουν να ανανεώσουν το ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον. Όσους βλέπουν το μέλλον της Ελλάδας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν πειραματίζονται σε επικίνδυνες ατραπούς εύκολων λύσεων.
Επιδίωξη μας είναι ο πόλος αυτός να συνδεθεί με τους ενεργούς προοδευτικούς πολίτες και να εκφράσει ό,τι καλύτερο διαθέτει η ελληνική κοινωνία. Να ανανεώσει την πολιτική και τη σχέση της με την κοινωνία.
Η πρόσκληση που απευθύνουμε δεν είναι πρόσκληση ένταξης στην κομματική μας δομή. Σχέσεις ισοτιμίας θα χαρακτηρίζουν αυτή την προσπάθεια. Οργανωτικά θα συγκροτηθεί με διαδικασίες ουσιαστικής συμμετοχής στη διαμόρφωση της πολιτικής και στις δράσεις.
Μας ρωτούν: Είναι ο προοδευτικός τρίτος πόλος η κυβερνητική σας πρόταση; Μπορεί να αποκτήσει πλειοψηφία;
Απαντούμε: Αυτός είναι ο στόχος. Μπορεί και πρέπει να γίνει μια ελκυστική πρόταση εξουσίας η οποία θα καθορίσει τη νέα πορεία της χώρας Όμως δεν θα μείνει εκτός λύσεων έως ότου να γίνει πλειοψηφία. Όσο πιο ενισχυμένος θα γίνεται ο τρίτος πόλος τόσο μεγαλύτερη θα είναι η δυνατότητα παρέμβασής του σε υποθέσεις που αφορούν τη χώρα και την κοινωνία σήμερα.
Μας ρωτούν: Θα είναι ανοικτή η ΔΗΜΑΡ και ο πόλος- που επιδιώκετε να υπάρξει -για στήριξη ή συμμετοχή σε κυβέρνηση συνεργασίας;
Απαντούμε: Η ΔΗΜΑΡ δεν είναι παρακολουθηματική δύναμη κανενός. Μπορεί να αποτελέσει μέρος μιας μελλοντικής κυβερνητικής λύσης μόνο σε προγραμματική βάση που θα έχει δεδομένη την ευρωπαϊκή πορεία, την προώθηση μεταρρυθμίσεων και όχι απορρυθμίσεων, τη σταθερή διεκδίκηση αλλαγών στο πρόγραμμα προσαρμογής, την απόδοση προτεραιότητας στην ανάταξη της χώρας
Επιδιώκουμε ο προοδευτικός τρίτος πόλος να αποκτήσει ισχυρή εκλογική δύναμη και να λειτουργήσει ως σταθεροποιητικός παράγοντας για την κυβερνησιμότητα της χώρας. Να ανατρέψει τις διλημματικές επιλογές του νέου διπολισμού. Να επηρεάσει τις κυβερνητικές λύσεις που θα δοθούν και τις πολιτικές που θα ασκηθούν.
Θα συνεχίσουμε ως υπεύθυνη και χρήσιμη δύναμη για τη χώρα και την κοινωνία. Για αλλαγή των πολιτικών στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Για ανάπτυξη, απασχόληση, αναδιαπραγμάτευση του χρέους, κοινωνική συνοχή››.
