‹‹Είμαστε εδώ όσοι δεν βλέπουμε το ΠΑΣΟΚ
ως ένα χαμένο στοίχημα, αλλά ως μια ζωντανή ελπίδα
για ένα μέλλον που μπορεί να είναι καλύτερο, δικαιότερο
και παραγωγικότερο για το λαό μας και την Πατρίδα μας…››
Ο Γραμματέας της Κ.Ο του ΠΑΣΟΚ, Γιάννης Μανιάτης, μιλώντας χθες στο 9ο Συντακτικό Συνέδριο του Κινήματος, είπε τα εξής:
‹‹Σύντροφοι, Συντρόφισσες
Είμαστε εδώ όσοι δεν βλέπουμε το ΠΑΣΟΚ ως ένα χαμένο στοίχημα, αλλά ως μια ζωντανή ελπίδα για ένα μέλλον που μπορεί να είναι καλύτερο, δικαιότερο και παραγωγικότερο για το λαό μας και την Πατρίδα μας.
Είμαστε εδώ όσοι γαλουχηθήκαμε με το τρίπτυχο της 3ης Σεπτέμβρη για εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική απελευθέρωση. Όσοι βλέπαμε στο πρόσωπο του Ανδρέα Παπανδρέου όχι μόνο τον μεγάλο πολιτικό που άλλαξε τη μοίρα του τόπου και της κοινωνίας, αλλά ταυτόχρονα και το μεγάλο διανοητή και επιστήμονα που ερμήνευε άριστα τα μηνύματα των καιρών και τα μετουσίωνε σε δράσεις πατριωτισμού, εθνικής περηφάνιας, αναπτυξιακών πρωτοβουλιών και κοινωνικής ευαισθησίας.
Είμαστε εδώ όσοι δεν πιστεύουμε πως η πολιτική ηττήθηκε οριστικά και αμετάκλητα από τις «αγορές».
Είμαστε εδώ όσοι θεωρούμε πως η διαχρονική παρουσία του ΠΑΣΟΚ από το 1974 μέχρι σήμερα έχει θετικό πρόσημο για την πολιτική και τους πολίτες.
Χωρίς να παραγνωρίζουμε λάθη μας.
Τις αστοχίες μας. Τις αδυναμίες μας. Τις συμπεριφορές στελεχών που μας ντρόπιασαν.
Είμαστε εδώ, τέλος όσοι πιστεύουμε, στη νέα δημοκρατική αφήγηση για την κοινωνία, την οικονομία, την πολιτική και τις διεθνείς σχέσεις της χώρας.
Στη νέα ιστορική περίοδο, τίποτα δε θα είναι ίδιο με το χθες.
Τώρα είναι η ώρα να μιλήσουμε ανοιχτά και ειλικρινά.
Αν θέλουμε να μην σταματήσουμε το χρόνο στο χθες, χρειάζεται πατριωτισμός, ιστορική αυτογνωσία, γενναία υπέρβαση του εαυτού μας, έμπνευση για μια κοινωνία που μπορεί και θέλει.
Χρειάζεται πεποίθηση ότι δεν είμαστε δημοκράτες μόνο στα εύκολα, αλλά κυρίως στα δύσκολα.
Θέλουμε μια Ελλάδα του σεβασμού στα δικαιώματα των άλλων.
Μια Ελλάδα που δεν θα ζει τον μύθο των ιδεολογημάτων και την πραγματικότητα της παρακμής.
Μια χώρα που αντιλαμβάνεται ότι η διακήρυξη από μόνη της δεν εξασφαλίζει την παροχή.
Ότι αυτό που την εξασφαλίζει είναι η αύξηση του εθνικού πλούτου, η αναζήτηση και η εύρεση πόρων, η ορθολογική, διαφανής και αποτελεσματική διαχείρισή τους, η οικολογική και χωρική ισορροπία και δικαιοσύνη.
Που αξιοποιεί τις παραγωγικές της δυνατότητες, μεγιστοποιεί σταθερά τα δημόσια έσοδα και αυξάνει το εθνικό προϊόν, μέσα και από την αξιοποίηση του ορυκτού της πλούτου.
Μια Ελλάδα που δεν δαιμονοποιεί τον ιδιωτικό τομέα, τις επενδύσεις και την επιχειρηματικότητα, αλλά τα αναγνωρίζει, ως κύριο φορέα θέσεων εργασίας και καθοριστικό παράγοντα καταπολέμησης της ανεργίας.
Το ΠΑΣΟΚ στάθηκε πάντα στο ύψος των εθνικών περιστάσεων.
‹‹Σύντροφοι, Συντρόφισσες
Είμαστε εδώ όσοι δεν βλέπουμε το ΠΑΣΟΚ ως ένα χαμένο στοίχημα, αλλά ως μια ζωντανή ελπίδα για ένα μέλλον που μπορεί να είναι καλύτερο, δικαιότερο και παραγωγικότερο για το λαό μας και την Πατρίδα μας.
Είμαστε εδώ όσοι γαλουχηθήκαμε με το τρίπτυχο της 3ης Σεπτέμβρη για εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική απελευθέρωση. Όσοι βλέπαμε στο πρόσωπο του Ανδρέα Παπανδρέου όχι μόνο τον μεγάλο πολιτικό που άλλαξε τη μοίρα του τόπου και της κοινωνίας, αλλά ταυτόχρονα και το μεγάλο διανοητή και επιστήμονα που ερμήνευε άριστα τα μηνύματα των καιρών και τα μετουσίωνε σε δράσεις πατριωτισμού, εθνικής περηφάνιας, αναπτυξιακών πρωτοβουλιών και κοινωνικής ευαισθησίας.
Είμαστε εδώ όσοι δεν πιστεύουμε πως η πολιτική ηττήθηκε οριστικά και αμετάκλητα από τις «αγορές».
Είμαστε εδώ όσοι θεωρούμε πως η διαχρονική παρουσία του ΠΑΣΟΚ από το 1974 μέχρι σήμερα έχει θετικό πρόσημο για την πολιτική και τους πολίτες.
Χωρίς να παραγνωρίζουμε λάθη μας.
Τις αστοχίες μας. Τις αδυναμίες μας. Τις συμπεριφορές στελεχών που μας ντρόπιασαν.
Είμαστε εδώ, τέλος όσοι πιστεύουμε, στη νέα δημοκρατική αφήγηση για την κοινωνία, την οικονομία, την πολιτική και τις διεθνείς σχέσεις της χώρας.
Στη νέα ιστορική περίοδο, τίποτα δε θα είναι ίδιο με το χθες.
Τώρα είναι η ώρα να μιλήσουμε ανοιχτά και ειλικρινά.
Αν θέλουμε να μην σταματήσουμε το χρόνο στο χθες, χρειάζεται πατριωτισμός, ιστορική αυτογνωσία, γενναία υπέρβαση του εαυτού μας, έμπνευση για μια κοινωνία που μπορεί και θέλει.
Χρειάζεται πεποίθηση ότι δεν είμαστε δημοκράτες μόνο στα εύκολα, αλλά κυρίως στα δύσκολα.
Θέλουμε μια Ελλάδα του σεβασμού στα δικαιώματα των άλλων.
Μια Ελλάδα που δεν θα ζει τον μύθο των ιδεολογημάτων και την πραγματικότητα της παρακμής.
Μια χώρα που αντιλαμβάνεται ότι η διακήρυξη από μόνη της δεν εξασφαλίζει την παροχή.
Ότι αυτό που την εξασφαλίζει είναι η αύξηση του εθνικού πλούτου, η αναζήτηση και η εύρεση πόρων, η ορθολογική, διαφανής και αποτελεσματική διαχείρισή τους, η οικολογική και χωρική ισορροπία και δικαιοσύνη.
Που αξιοποιεί τις παραγωγικές της δυνατότητες, μεγιστοποιεί σταθερά τα δημόσια έσοδα και αυξάνει το εθνικό προϊόν, μέσα και από την αξιοποίηση του ορυκτού της πλούτου.
Μια Ελλάδα που δεν δαιμονοποιεί τον ιδιωτικό τομέα, τις επενδύσεις και την επιχειρηματικότητα, αλλά τα αναγνωρίζει, ως κύριο φορέα θέσεων εργασίας και καθοριστικό παράγοντα καταπολέμησης της ανεργίας.
Το ΠΑΣΟΚ στάθηκε πάντα στο ύψος των εθνικών περιστάσεων.
Δεν υπεκφύγαμε, δεν υποκριθήκαμε, δεν στρουθοκαμηλίσαμε.
Από την εθνική καταστροφή, επιλέξαμε μια σκληρή αλλά αναγκαία προσέγγιση.
Πιστεύουμε ή όχι ότι ο στόχος του Έθνους ήταν πάντα η ένταξή του στους διεθνείς θεσμούς του αναπτυγμένου κόσμου;
Πιστεύουμε ή όχι πως η διαφθορά πρέπει να πάρει οριστικό διαζύγιο από την πολιτική;
Πιστεύουμε ή όχι σ’ ένα κράτος αποτελεσματικό και ευέλικτο που λειτουργεί μόνον εκεί που είναι απαραίτητο, δηλαδή σε τομείς όπως την παροχή υπηρεσιών υγείας, παιδείας και ατομικής ασφάλειας;
Πιστεύουμε ή όχι πως το δημόσιο δεν μπορεί να λύνει το πρόβλημα της ανεργίας και πως χρειαζόμαστε μια νέα γενιά δημόσιων λειτουργών που θα αλλάξουν το κράτος και όχι το κράτος αυτούς, όπως συνέβη με όλες τις γενιές της μεταπολεμικής περιόδου;
Πιστεύουμε ή όχι πως τα κεκτημένα δεν είναι πάντα δίκαια;
Πιστεύουμε ή όχι πως για να κάνεις μια δίκαιη κατανομή πλούτου θα πρέπει πρώτα να έχεις διασφαλίσει το πώς θα παράξεις αυτόν τον πλούτο;
Πιστεύουμε ή όχι στην δημιουργικότητα του Έλληνα στην παραγωγή, το εμπόριο, την καινοτομία;
Αν η απάντηση είναι «ναι» τότε πρέπει αυτή η απάντηση να αποτελεί και πυξίδα της πολιτικής μας, ώστε αυτά στα οποία πιστεύουμε να γίνουν πραγματικότητα.
Ζητούμενο να είναι η φυγή προς το μέλλον.
Φιλοδοξούμε το Συνέδριο μας να αναδείξει το σύγχρονο, κεντροαριστερό, ευρωπαϊκό κόμμα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, εκφράζοντας αυτό που έρχεται και όχι αυτό που έχει τελειώσει προ πολλού.
Το διακύβευμα είναι ένα κόμμα με στήριξη της παραγωγής νέου εθνικού πλούτου, με δραστικές μεταρρυθμίσεις στους θεσμούς και την οικονομία, με στήριξη του κοινωνικού κράτους και της κοινωνίας των πολιτών, με κάθαρση από κάθε εστία διαφθοράς και ανομίας, με αποκήρυξη του λαϊκισμού.
Σήμερα η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία καλείται να ξεπεράσει την ιστορική αμηχανία της. Να καταφέρει να γεφυρώσει τις προτεραιότητες του αυτόνομου και αυτοτελούς ατόμου και των ατομικών δικαιωμάτων με τα αιτήματα της υπεράσπισης κοινωνικής αλληλεγγύης, της δημοκρατίας, του δημόσιου συμφέροντος και της αμφισβήτησης των παραδοσιακών μοντέλων λειτουργίας της κοινωνίας.
Διεκδικούμε να αλλάξει η Ευρώπη σημαίνει γινόμαστε μέρος αυτής της αλλαγής.
Συμμετέχουμε, διαπραγματευόμαστε, διεκδικούμε.
Και εφόσον παλεύουμε για την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών στην Ευρώπη θα ήταν αδιανόητο να μην κάνουμε το ίδιο και για την Ελλάδα.
Να επιδιώκουμε τη διαμόρφωση ενός νέου πολιτικού συσχετισμού δυνάμεων που θα φέρει σε υπερέχουσα πολιτική και κοινωνική θέση την Κεντροαριστερά.
Σήμερα, κανένας δεν έχει το περιθώριο να είναι εκ του ασφαλούς και μακριά από το γήπεδο, «προπονητής της κερκίδας».
Στο καμίνι της καθημερινής πολιτικής διαχείρισης της κρίσης δοκιμάζονται και πρόσωπα και κόμματα και ιδεολογίες.
Η Κεντροαριστερά έχει σήμερα μπροστά της την πρόκληση να διαμορφώσει σε ιστορικά αντίξοες συνθήκες, ένα νέο μοντέλο υπέρβασης των δημοσιονομικών περιορισμών, που θα στηρίζεται στις διαχρονικές της αξίες.
Διαφορετικά, θα είναι η Κεντροαριστερά της εύκολης κριτικής από τον καναπέ του σαλονιού.
Πιστεύω βαθιά στη δημιουργία της μεγάλης Κεντροαριστεράς.
Ενός πλειοψηφικού ρεύματος που θα μπορεί να αλλάξει ριζικά το πολιτικό μας σκηνικό και να εγγυηθεί την ισχυρή Ελλάδα, με ανάπτυξη, με κοινωνική συνοχή, με λειτουργία των θεσμών.
Αυτό απαιτεί να θέσουμε το συλλογικό συμφέρον πάνω από το ατομικό.
Αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες για την συσπείρωση του ευρύτερου πολιτικού χώρου του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού και της Κεντροαριστεράς.
Διότι μόνο μια τέτοια μεγάλη μεταρρυθμιστική συμμαχία μπορεί να εγγυηθεί την επάνοδο της Κοινωνίας των Πολιτών και του Έθνους στο δρόμο για την ευημερία, την αξιοκρατία, την ευθύνη, την Δημοκρατία και την αλληλεγγύη.
Σύντροφοι, Συντρόφισσες
Πρέπει να συναντηθούμε στο δρόμο της ενότητας του προοδευτικού, δημοκρατικού κόσμου.
Προτείνουμε στη ΔΗΜ.ΑΡ., τις κινήσεις της Κεντροαριστεράς, τους προοδευτικούς πολίτες που ψήφισαν ΣΥ.ΡΙΖ.Α,, ή άλλο κόμμα στις τελευταίες εκλογές, όχι απλά να συζητήσουμε.
Προτείνουμε να συστρατευθούμε με κοινή κάθοδο στις εκλογές.
Για να εκφραστεί πολιτικά το 30% των πολιτών που αυτοπροσδιορίζονται ως σοσιαλιστές, ως κεντροαριστεροί.
Για να καταγραφεί η πολιτική ηγεμονία της Δημοκρατικής Παράταξης στον πολιτικό χάρτη της χώρας››.
Από την εθνική καταστροφή, επιλέξαμε μια σκληρή αλλά αναγκαία προσέγγιση.
Πιστεύουμε ή όχι ότι ο στόχος του Έθνους ήταν πάντα η ένταξή του στους διεθνείς θεσμούς του αναπτυγμένου κόσμου;
Πιστεύουμε ή όχι πως η διαφθορά πρέπει να πάρει οριστικό διαζύγιο από την πολιτική;
Πιστεύουμε ή όχι σ’ ένα κράτος αποτελεσματικό και ευέλικτο που λειτουργεί μόνον εκεί που είναι απαραίτητο, δηλαδή σε τομείς όπως την παροχή υπηρεσιών υγείας, παιδείας και ατομικής ασφάλειας;
Πιστεύουμε ή όχι πως το δημόσιο δεν μπορεί να λύνει το πρόβλημα της ανεργίας και πως χρειαζόμαστε μια νέα γενιά δημόσιων λειτουργών που θα αλλάξουν το κράτος και όχι το κράτος αυτούς, όπως συνέβη με όλες τις γενιές της μεταπολεμικής περιόδου;
Πιστεύουμε ή όχι πως τα κεκτημένα δεν είναι πάντα δίκαια;
Πιστεύουμε ή όχι πως για να κάνεις μια δίκαιη κατανομή πλούτου θα πρέπει πρώτα να έχεις διασφαλίσει το πώς θα παράξεις αυτόν τον πλούτο;
Πιστεύουμε ή όχι στην δημιουργικότητα του Έλληνα στην παραγωγή, το εμπόριο, την καινοτομία;
Αν η απάντηση είναι «ναι» τότε πρέπει αυτή η απάντηση να αποτελεί και πυξίδα της πολιτικής μας, ώστε αυτά στα οποία πιστεύουμε να γίνουν πραγματικότητα.
Ζητούμενο να είναι η φυγή προς το μέλλον.
Φιλοδοξούμε το Συνέδριο μας να αναδείξει το σύγχρονο, κεντροαριστερό, ευρωπαϊκό κόμμα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, εκφράζοντας αυτό που έρχεται και όχι αυτό που έχει τελειώσει προ πολλού.
Το διακύβευμα είναι ένα κόμμα με στήριξη της παραγωγής νέου εθνικού πλούτου, με δραστικές μεταρρυθμίσεις στους θεσμούς και την οικονομία, με στήριξη του κοινωνικού κράτους και της κοινωνίας των πολιτών, με κάθαρση από κάθε εστία διαφθοράς και ανομίας, με αποκήρυξη του λαϊκισμού.
Σήμερα η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία καλείται να ξεπεράσει την ιστορική αμηχανία της. Να καταφέρει να γεφυρώσει τις προτεραιότητες του αυτόνομου και αυτοτελούς ατόμου και των ατομικών δικαιωμάτων με τα αιτήματα της υπεράσπισης κοινωνικής αλληλεγγύης, της δημοκρατίας, του δημόσιου συμφέροντος και της αμφισβήτησης των παραδοσιακών μοντέλων λειτουργίας της κοινωνίας.
Διεκδικούμε να αλλάξει η Ευρώπη σημαίνει γινόμαστε μέρος αυτής της αλλαγής.
Συμμετέχουμε, διαπραγματευόμαστε, διεκδικούμε.
Και εφόσον παλεύουμε για την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών στην Ευρώπη θα ήταν αδιανόητο να μην κάνουμε το ίδιο και για την Ελλάδα.
Να επιδιώκουμε τη διαμόρφωση ενός νέου πολιτικού συσχετισμού δυνάμεων που θα φέρει σε υπερέχουσα πολιτική και κοινωνική θέση την Κεντροαριστερά.
Σήμερα, κανένας δεν έχει το περιθώριο να είναι εκ του ασφαλούς και μακριά από το γήπεδο, «προπονητής της κερκίδας».
Στο καμίνι της καθημερινής πολιτικής διαχείρισης της κρίσης δοκιμάζονται και πρόσωπα και κόμματα και ιδεολογίες.
Η Κεντροαριστερά έχει σήμερα μπροστά της την πρόκληση να διαμορφώσει σε ιστορικά αντίξοες συνθήκες, ένα νέο μοντέλο υπέρβασης των δημοσιονομικών περιορισμών, που θα στηρίζεται στις διαχρονικές της αξίες.
Διαφορετικά, θα είναι η Κεντροαριστερά της εύκολης κριτικής από τον καναπέ του σαλονιού.
Πιστεύω βαθιά στη δημιουργία της μεγάλης Κεντροαριστεράς.
Ενός πλειοψηφικού ρεύματος που θα μπορεί να αλλάξει ριζικά το πολιτικό μας σκηνικό και να εγγυηθεί την ισχυρή Ελλάδα, με ανάπτυξη, με κοινωνική συνοχή, με λειτουργία των θεσμών.
Αυτό απαιτεί να θέσουμε το συλλογικό συμφέρον πάνω από το ατομικό.
Αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες για την συσπείρωση του ευρύτερου πολιτικού χώρου του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού και της Κεντροαριστεράς.
Διότι μόνο μια τέτοια μεγάλη μεταρρυθμιστική συμμαχία μπορεί να εγγυηθεί την επάνοδο της Κοινωνίας των Πολιτών και του Έθνους στο δρόμο για την ευημερία, την αξιοκρατία, την ευθύνη, την Δημοκρατία και την αλληλεγγύη.
Σύντροφοι, Συντρόφισσες
Πρέπει να συναντηθούμε στο δρόμο της ενότητας του προοδευτικού, δημοκρατικού κόσμου.
Προτείνουμε στη ΔΗΜ.ΑΡ., τις κινήσεις της Κεντροαριστεράς, τους προοδευτικούς πολίτες που ψήφισαν ΣΥ.ΡΙΖ.Α,, ή άλλο κόμμα στις τελευταίες εκλογές, όχι απλά να συζητήσουμε.
Προτείνουμε να συστρατευθούμε με κοινή κάθοδο στις εκλογές.
Για να εκφραστεί πολιτικά το 30% των πολιτών που αυτοπροσδιορίζονται ως σοσιαλιστές, ως κεντροαριστεροί.
Για να καταγραφεί η πολιτική ηγεμονία της Δημοκρατικής Παράταξης στον πολιτικό χάρτη της χώρας››.
